
Este premio forma parte también de vosotros,
dado que hemos compartido emociones y poesía.
Un besiño, lleno de cariño desde mi Galicia
madre de bruma,
sol
y
esperanza.
Emprendin o meu amor
no voo de aves dormidas
latexa en min o corazón que ama
no céfiro poñente de brisas crebradas...
Conxugo tantas desdechas
na anáfora do sentir...
que se berro ao silencio,
respónndeme sempre
o teu nome...
Infausto o percibir aínda inhumada
na profundidade do consolo...
Busco o teu amor
na inercia da decadencia
e pérdome voando
nas ás do silencio.
Emprendí mi amor
en el vuelo de aves dormidas.
late en mí, el corazón que ama
en el céfiro poniente de brisas quebradas…
Conjugo tantas desdicha
en la anáfora del sentir…
que si grito al silencio
me responde siempre tu nombre…
Infausto el percibir, aun inhumada
en la profundidad del consuelo…
Busco tu amor
en la inercia de la decadencia
y me pierdo volando
en las alas del silencio
.